Het sprookjesbos

Het afgelopen weekend begon slecht. Er kwam veel regen uit de lucht vallen, maar dat weerhield ons er niet van om toch een poging te wagen de AWD te bezoeken. Buienradar gaf aan dat het droog zou worden en ditmaal had het programma gelijk. Omdat we eigenlijk weer voor het burlen kwamen namen we ingang de Oase. En wat is de AWD mooi in de herfst. Met herten in het bos, paddestoelen bij de boomstammen, en vrolijk fluitende vogels krijg je het gevoel van een sprookjesbos. We beginnen met een aantal foto's die tekenend zijn voor de herfst.

Uiteraard mogen ook in deze blog de paddestoelen en zwammen niet ontbreken. Ondanks dat we hier niet echt naar gezocht hebben blijven ze een lust voor het oog. Zeker in deze periode staat de AWD hier vol mee, de één nog mooier als de ander.

Ditmaal kregen we het idee dat de damherten zich op meer plaatsen in de AWD ophielden. Waar we ook keken en waar we ook wandelden, er was altijd wel een hert te zien. We hebben dan ook eindelijk ons gevecht gezien. Helaas was deze maar van korte duur en helaas deden ze dat weer achter een aantal stronken, maar het imponeert wel. We zagen geregeld mannetjes rondlopen met maar één stuk gewei. Verder heeft het burlen grote indruk op ons gemaakt. Op een gegeven moment lijkt het wel of je omsingeld wordt en dat de mannen naar elkaar seinen. Altijd mooi voor een paar heerlijke foto's.

 Als je de bronstplek verlaat weet je eigenlijk dat je het mooiste van de herten gezien hebt. En dus is het tijd om de rest van de AWD nog eens goed in je op te nemen voordat je weer richting huis moet en richting de drukte. Wat is het dan ontspannend om hier geregeld te komen.

Met goede hoop om de ijsvogel te zien besloten we nog even naar de vogelhut te wandelen. Tenslotte was het een mooie dag geworden en hadden we al vele mooie dingen gezien. Dus waarom zouden we de ijsvogel niet zien? Een andere fotograaf sloot zich bij ons aan en al gauw waren we gearriveerd. Omdat het druk was bij de ijsvogel besloten we eerst aan de andere zijde in het zonnetje een boterham te nuttigen en voordat we ons pakketje uitgepakt hadden zat de vos al met zijn snufferd in mijn tas te wroeten. Maar helaas voeren wij de vossen niet en dus was de lol er al snel af voor hem.

En de ijsvogel? Die hebben wij meerdere malen voorbij zien vliegen maar ging uiteindelijk niet zitten op de takken die wij voor ogen hadden. En dus werd het tijd om naar de auto te gaan. Het was al laat en we moesten zeker nog een drie kwartier lopen naar de uitgang. Met de ondergaande zon lijkt het alsof er een gouden deken valt over de AWD. En als je denkt alles wel gezien te hebben komt daar het magische moment van Marianne. Met de kwaliteit van een goede film werd onderstaand moment vastgelegd.

We kunnen met een gerust gevoel naar huis. Een prachtige dag werd afgesloten met een magisch moment. Tot de volgende keer.