Een oase van rust

Wat een weer was het afgelopen zaterdag. Het was zo lekker dat we het niet konden laten om weer richting de AWD te gaan. We kozen voor ingang de Oase. Op het terras was het al vroeg druk met wandelaars die hun wandeling er al op hadden zitten. De pijpen konden van de broeken geritst worden, de lenzen werden nog eens goed schoongemaakt en we waren er helemaal klaar voor. Was alles dan in orde? Nee. Iedere wandeldag haal ik 's-morgens lekkere broodjes voor tijdens het wandelen. Na vier uur wandelen begonnen de magen aardig te knagen en terwijl we ons nestelden kwam ik tot de conclusie dat ik de broodjes in de auto had laten liggen. Dat is afzien. Gelukkig had Marianne nog een Musli reep en twee Marsen in haar tas zitten. Drinken hadden we genoeg bij ons. Zoals gezegd een hele mooie dag met veel libelles en vlinders en wat is de AWD dan een oase van rust.

We beginnen met de libelles. Wat een feest om deze beesten te mogen fotograferen en wat een verscheidenheid in de AWD. Voor sommige mensen is een libelle een libelle, maar als je ziet wat voor een soorten er zijn en hoe ze er uit zien dan is dat toch prachtig insect.

Glassnijder (man)

Glassnijder (vrouw)

En profil

Juffer met prooi

Viervlek

En dit zijn dan nog maar een paar soorten! Terwijl we onze weg vervolgden waren het ook de vlinders die onze aandacht trokken. Sommige waren wel heel mooi van kleur en alleen al om de vlinders en libellen zouden we zo weer terug gaan naar de AWD.

Staartblauwtje

Hooibeestje

Koevinkje

Icarusblauwtje

Buiten al deze prachtinsecten hebben we genoeg andere insecten gezien. Mooi om te zien wat sommigen met hun prooi doen en mooi om te zien wat een schutkleuren ze hebben.

We weten allemaal dat de vossen een populair doelwit zijn voor de fotografen. Ook wij moesten er dit keer weer aan geloven. Het was rustig bij de vossenhut, zodat wij alle tijd konden nemen om ze nog mooier vast te leggen. Met een dag als deze waren ze niet echt actief.

En natuurlijk mogen ook dit keer de damherten niet ontbreken. Ze waren wat schuw en lieten zich niet veel zien, maar wat we zagen was weer een genot voor ons oog.

Hebben we nu alles gehad? Nee, er is nog zo veel moois in de AWD dat je er wilt blijven wandelen. En dan zijn wij nog niet eens types die lang op een plek blijven zitten, wachtend op vogels die komen gaan of andere situaties die zich voordoen. In onze oase van rust zochten we de zonnedauw, maar helaas konden wij ze niet vinden of hebben wij niet goed gezocht. Wellicht dat iemand kan aangeven waar ze wel staan. We sluiten deze blog af met wat kenmerkende foto's uit de AWD.

De AWD in bloei

Mos in macro

Alfred Hitchcock of Edgar Allan Poe?

Vink