Deze dag zou niets ons tegenhouden en toen we onze standaard bak koffie op hadden was het tijd om de AWD te betreden. Uiteraard hadden we de filmcamera weer bij ons. Na een stevige maar kortstondige wandeling legde Marianne de schoonheid van de AWD weer vast.
We hadden ons die dag meerdere doelen opgelegd om te fotograferen en filmen. Zo wilden wij absoluut het burlen aanschouwen, de (wilde) vossen zien, de ijsvogel vastleggen, maar vooral genieten. Dit alles in willekeurige volgorde. Om met het burlen te beginnen hebben we een hoop mannen gezien, maar buiten het gebrul hadden we stiekem ook wat gevechten willen zien. Ook nu hoorden we veel maar zagen we weinig. Het meerendeel liep alleen door de AWD terwijl sommigen het wel best vonden en lekker op de grond lagen.
De vrouwen met of zonder hun jonkies waren nog steeds heel alert. Zelfs op 100 meter afstand hielden ze je al goed in de gaten. Met een goede lens bereik je al heel veel goede resultaten en laat je de natuur met rust. Zelf proberen we ze niet te laten schrikken en nemen we veelal de foto's op afstand. Vooral de dieren die uitrusten dienen met rust gelaten te worden.
Ons tweede doel was de vos. We kwamen niet voor de tamme maar voor de wilde. Een bepaalde vos kwam steeds naar ons toe voor eten. Wij vinden dat vossen zelf aan hun voedsel moeten komen en dus liepen we naar de plek van de ijsvogel. Terwijl ik achter Marianne aan liep zag zij de ijsvogel bij toeval op een kunstmatig geplaatste tak zitten, maar omdat ik weer eens niet geruisloos was, vloog deze weg. Na diverse terechtwijzingen nam ik toch maar plaats achter de boomtakken die diende als schutting om de ijsvogel te observeren. De vos was echter niet bij ons weg te slaan en op een gegeven moment, toen ik aan het filmen was, pakte de vos heel brutaal onze wandelkaart van de AWD en weg was hij. Bij toeval staat dit op de film en gelukkig wist een andere fotograaf de vos te laten schrikken zodat wij onze kaart weer terug kregen. Na een tijd stil te hebben gezeten was daar de bonte specht die waarschijnlijk niet tegen de stilte kon (net als ik).
Nadat een andere fotograaf het nodig vond om via het bos naar de ijsvogel te gaan kijken, hielden wij het voor gezien. Tijd om weer naar de auto te gaan, maar niet voordat we de vossen gefotografeerd zouden hebben. Terwijl we foto's namen rende een wilde vos naar een boom en plukte daar zo een vogel uit. Vanwege de snelheid hebben we helaas alleen een blurrige foto. Dit is zo'n moment die in National Geographic niet misstaan zou hebben, maar helaas, we moeten het maar doen met de tamme vossen.
Op de terugweg zagen we nog wat buizerds, een vlinder en een speciaal soort insect. Van laatstgenoemde zagen we alleen dat deze als een sprinkhaan weg sprong en terwijl hij in de lucht was waren daar twee mooie blauwe vleugels te bewonderen, zoals die van een vlinder. Wij hebben in ieder geval dit insect nooit eerder gezien. Als u dus meer weet over dit insect, dan horen wij graag van u.
Ondanks de kleine regendruppels bij de start van deze dag, werd het uiteindelijk prima wandelweer. Hiermee hebben we tevens aan onze laatste doelstelling voldaan, genieten! Tenslotte zien wij veel leuke mensen met hart voor de natuur in de AWD. Deze mensen spreken ons vaak aan en dat vinden wij erg leuk. Mocht u als lezer van onze blog (of als blogger) ons tegenkomen, schroom dan niet om ons aan te spreken. Er gaat geen dag voorbij of wij kijken naar foto's van andere bloggers en misschien wel de blog van u zelf. Niet alleen doen wij ideeën op voor een volgende fototocht, maar het is ook leuk om te zien wat anderen fotograferen. Een berichtje is leuk en wordt zeer gewaardeerd.
Hoi Marianne en René.
BeantwoordenVerwijderenIk had jullie blog nog niet gezien en vind het leuk hem nu te lezen en te bekijken, ik zie toch veel overeenkomsten met mijn blog, niet alleen de onderwerpen, maar ook het beleven en genieten van de natuur. Hopelijk komt de ijsvogel nog regelmatig terug op die mooie plek, dan kunnen we voor de herkansing wat de foto betreft, het moment hebben we al.
groetjes Ghita