Een prachtige dag in de AWD

Onze favoriete diertjes zijn er weer, de libellen en nog wat sporadisch de vlinders. Het was met recht een prachtige dag, want de zon scheen, het gekwaak van de padden was in de verste verte te horen en de bomen zijn weer vol met bladeren. We hebben veel gezien, gehoord en gefotografeerd. Wat is het leuk als je andere mensen tegenkomt die dezelfde hobby hebben als jij. Soms krijg je nog eens wat uitleg van een kenner. We gingen uiteraard voor de libellen, maar we hadden onze zinnen ook gezet op de zandhagedis. We zijn in beiden geslaagd en kregen als extraatje wat vogels en kikkers. Eerst een selectie van de zandhagedis. Met een fel groen-gele kleur liet hij zich van z'n mooiste kant zien.

De meimaand is de tijd voor de mannetjes om op zoek te gaan naar de vrouwtjes. Het is paringstijd, dus de mannen zijn extra actief. Hierdoor was het niet al te moeilijk om ze te vinden. De vrouwtjes waren minder bereid zich te tonen, maar na geduldig wachten lieten ook zij zich zien.

Na een flinke wandeling kwamen we aan bij een klein watertje, min of meer verscholen in de bossen, maar toch goed bereikbaar. Hier was het echt een feest. Talloze groene kikkers zaten in het kikkerkoor. De één ging nog harder te keer dan de ander. Uiteraard is het opblazen van de wangen niet zo maar. Hiermee geven ze aan een vrouwtje te willen. Ik ben blij dat ze in de AWD zitten en niet bij ons in de sloten. Dit zou mij toch wel wakker houden.

Bij dezelfde plas en uiteraard alle andere plassen in de AWD was het een ware explosie van libellen. We hebben zelfs ter plekke meegemaakt dat een libelle uit zijn cocon kroop en bleef zitten om zichzelf op te laten warmen door de zon. Voor je het weet vliegt ie alweer weg. Op de eerste foto de cocon, daarna wat prachtige shots van de Viervlek libelle. Hoe moeilijk is het fotograferen van een libelle in vlucht met een 100-400 lens.

Deze dag een insect gezien die we nog niet eerder zijn tegengekomen in de AWD: de zandmeikever, ook wel genaamd Melolontha hippocastani. Veel groter dan andere kevers die we ooit gezien hebben.

Tijdens de wandeling hebben we nog een aantal vogels gespot. De meesten hadden rupsen in hun bek. De laatste vogel die we tegenkwamen kon nauwelijks alle rupsen in zijn bek houden. Nadat er één uit zijn bek was ontsnapt wilde hij deze weer oppakken, echter liet hij daarbij de rest ook vallen en dus begon de jacht weer opnieuw.

Roodborstje

Zanglijster met rupsen

Buizerd

Vink

Groenling (mannetje)

Tijdens elke wandeltocht kom je wel damherten tegen. Indien je regelmatig de AWD bezoekt zijn ze op zich niet zo bijzonder meer om te fotograferen. Toch zijn het de lieve smoeltjes die er voor zorgen dat je elke keer weer toch met wat foto's thuis komt. Ditmaal alleen in close-up. We eindigen met één van de weinige vlinders die we zagen. Deze tijd komt nog.